Istnieje bardzo prosty sposób pisania aplikacji wiersza poleceń podczas korzystania z bnd. BND posiada funkcję tworzenia wykonywalny słoik z poleceniem pakiet:
$ bnd run xyz.bnd
.... whatever your app does
$ bnd package xyz.bnd
$ ls
xyz.jar xyz.bnd .....
$ java -jar xyz.jar ...
.... whatever your app does
pamiętać, że ten słój jest kompletny, zawiera wszystkie pakiety, ramy, wyrzutni i właściwości, aby go uruchomić. Nie ma żadnych zewnętrznych zależności.
Sztuką jest uzyskanie głównego wątku (w którym wywoływana jest główna statyczna). Jedyne, co musisz zrobić, to zarejestrować usługę Runnable z właściwością main.thread=true. Program uruchamiający wywoła funkcję run() w tej usłudze, a następnie zakończy działanie (możesz pozostać w biegu tak długo, jak chcesz).
Aby uzyskać argumenty wiersza poleceń, można uzyskać usługę Object za pomocą właściwości launcher.arguments. Ta właściwość będzie zawierała twoje argumenty polecenia. Albo to zrobić ze składnikiem DS:
@Component(immediate=true, property="main.thread=true")
public class Main implements Runnable {
String[] args;
public void run(){ ... }
@Reference(target="(launcher.arguments=*)")
void setArgs(Object service, Map<String,Object> props) {
this.args = (String[]) props.get("launcher.arguments");
}
}
Najlepszym sposobem na to jest z bndtools ponieważ ułatwia przetestować/debugowania kodu. Najprawdopodobniej będziesz wtedy używał plików bndrun.
P.S. W najnowszym bnd możesz użyć parametru Callable <Integer> zamiast Runnable. Wartość zwracana jest następnie kodem zakończenia procesu. To może jednak nie być jeszcze obecne w bndtools.
To interesujący problem, jeszcze trudniejszy, jeśli chcesz pozwolić pakietom na korzystanie z opcji wiersza polecenia _discoverable_ (co było naszym przypadkiem użycia).Niestety, nasze ostateczne rozwiązanie było raczej ciężkie, a ja nie miałem czasu, aby go wypuścić do czegoś, co jeszcze inni mogliby wykorzystać ... –