Po eksperymentowaniu z blokiem iteratora zauważyłem, że wygenerowany kod IL nie jest tym, czego się spodziewam. Zamiast bloku try-finally generowany jest blok try-fault, którego nigdy nie widziałem. Zauważyłem, że kompilator nie pozwala mi używać słowa kluczowego fault w 'odręcznie' C#.Blok iteratora generuje błąd próbny w IL
Czy jest jakaś różnica między 2?
C# Kod:
static IEnumerable<string> ReadAllLines(string fileName)
{
using (var file = System.IO.File.OpenText(fileName))
{
string s;
while ((s = file.ReadLine()) != null)
{
yield return s;
}
}
}
kod MSIL:
.method private hidebysig newslot virtual final instance bool MoveNext() cil managed
{
.override [mscorlib]System.Collections.IEnumerator::MoveNext
.maxstack 3
.locals init (
[0] bool CS$1$0000,
[1] int32 CS$4$0001,
[2] string CS$0$0002,
[3] bool CS$4$0003)
L_0000: ldarg.0
// try body
L_008d: leave.s L_0097
L_008f: ldarg.0
L_0090: call instance void ConsoleApplication2.Program/<ReadAllLines>d__0::System.IDisposable.Dispose()
L_0095: nop
L_0096: endfinally
L_0097: nop
L_0098: ldloc.0
L_0099: ret
.try L_0000 to L_008f fault handler L_008f to L_0097
}
Ciekawa linia jest ostatnia linia IL gdzie procedura obsługi błędu jest określony, gdzie w normalnym try-w końcu zablokować w końcu określono obsługę.
Dlaczego jest to oznaczone konkretnie przy użyciu .net-4.0? Czy ta zmiana między wersjami? –