Complex deklaracja C

Question

właśnie przeżywa pewnego kodu w Internecie i znalazłem to:

float * (*(*foo())[SIZE][SIZE])() 

Jak czytać tę deklarację? Czy istnieje określony zestaw zasad czytania złożonych deklaracji?

Answer 1

I nie zrobili tego w najbliższym czasie!

Zacznij od foo i przejdź w prawo.

float * (*(*foo())[SIZE][SIZE])()

foo jest funkcja bez argumentów ...

Nie można iść w prawo, ponieważ istnieje nawias zamykający.Idź w lewo:

float * (*(* foo())[SIZE][SIZE])()

foo jest funkcja bez argumentów powrocie wskaźnik

nie może iść w lewo dalej, więc niech krzyż nawiasy i przejść jeszcze raz w prawo

float * (*(* foo())[SIZE][SIZE])() float * (*(* foo())[SIZE][SIZE])() float * (*(* foo())[SIZE][SIZE])()

foo jest funkcja bez argumentów powracających wskaźnik do tablicy tablic wielkości rozmiarze ...

Zamknięcie nawias osiągnął , ponownie w lewo, aby uzyskać symbol wskaźnika:

float * (*(* foo())[SIZE][SIZE])()

foo jest funkcja bez argumentów powracających wskaźnik do tablicy tablic wielkości wskaźników rozmiar do ...

Lewy nawias ponownie, więc go przejechać idź w prawo i znowu:

float *(*(* foo())[SIZE][SIZE])() float *(*(* foo())[SIZE][SIZE])()

foo jest funkcja bez argumentów powracających wskaźnik do tablicy tablic wielkości wskaźników wielkością do funkcji bez argumentów ...

i lewo do końca

_{float * (*(* foo())[SIZE][SIZE])()}

foo jest funkcja bez argumentów powracających wskaźnik do tablicy tablic wielkości wskaźników wielkością do funkcji bez argumentów powracających wskaźnik do pływaka

---

A kto napisał, że należy nauczyć go używać typedef:

// Function that returns a pointer to float 
typedef float* PFloatFunc(); 

// Array of pointers to PFloatFunc functions 
typedef PFloatFunc* PFloatFuncArray2D[SIZE][SIZE]; 

// Function that returns a pointer to a PFloatFuncArray2D 
PFloatFuncArray2D* foo(); 

Answer 2

Generalnie można spróbować cdecl.org ale trzeba by zastąpić SIZE

Załóżmy, zamienić SIZE za 12, to otrzymasz:

Declare foo jako wskaźnik do funkcji powrocie tablicy 12 tablicy 12 z kursor do funkcji zwracający wskaźnik do float

Nie jestem pewien, czy to naprawdę pomaga!

Dwie obserwacje tutaj:

1. Zgaduję, że ten kod nie posiada komentarza obok niego wyjaśniając, jaki jest cel tego był (a nie wyjaśnienie techniczne, co to jest, ale co to jest osiągnięcie z perspektywy funkcjonalnej/biznesowej) Jeśli programista musi użyć czegoś tak złożonego, jak to, powinien być wystarczająco dobry, aby wyjaśnić przyszłym opiekunom, do jakiego celu służy.
2. Z pewnością w C++ istnieją bardziej oczywiste i prawdopodobnie bezpieczniejsze sposoby osiągnięcia tego samego.

Answer 3

Według cdecl.org

declare foo w funkcji powrotu wskaźnik do rozmiaru matrycy rozmiar tablicy od wskaźnika do Funkcja zwraca wskaźnik unosić

użyć reguły spirali danej przez Luchian Grigore jeśli chcesz go rozszyfrować ręcznie.

Answer 4

od http://cdecl.org/

deklaruje foo jako funkcję powracającego wskaźnik rozmiar tablicy o rozmiarze matrycy wskaźnik funkcjonować powrocie wskaźnik unosić

Answer 5

najlepszą rzeczą do zrobienia jest konwersja do serii typedefs.

typedef float * fnReturningPointerToFloat(); 
typedef fnReturningPointerToFloat* fnArray[SIZE][SIZE]; 
fnArray* foo(); 

Answer 6

standardowa zasada: znaleźć skrajnie lewą identyfikator i swój sposób pracy na zewnątrz, pamiętając, że [] i () wiążą przed *:

  foo      -- foo 
      foo()     -- is a function 
      *foo()     -- returning a pointer 
      (*foo())[SIZE]    -- to a SIZE-element array 
      (*foo())[SIZE][SIZE]  -- of SIZE-element arrays 
     *(*foo())[SIZE][SIZE]  -- of pointers 
     (*(*foo())[SIZE][SIZE])() -- to functions 
     * (*(*foo())[SIZE][SIZE])() -- returning pointers 
float * (*(*foo())[SIZE][SIZE])(); -- to float 

Więc wyobraź sobie, że mają kilka funkcji powracających wskaźniki do float:

float *quux(); 
float *bar(); 
float *bletch(); 
float *blurga(); 

Załóżmy, że chcesz je przechowywać w tabeli 2x2:

float *(*tab[SIZE][SIZE])() = {quux, bar, bletch, blurga}; 

tab jest wielkość x rozmiar tablicy wskaźników do funkcji powracających wskaźniki do float.

Teraz zdecydować chcemy funkcja zwraca wskaźnik do tej tabeli:

float *(*(*foo())[SIZE][SIZE])() 
{ 
    static float *(*tab[SIZE][SIZE])() = {quux, bar, bletch, blurga}; 
    return &tab; 
} 

Należy zauważyć, że można mieć kilka funkcji, które budują tabele o różnych funkcjach, lub zorganizować te same funkcje, inaczej:

float *(*(*qwerbl())[SIZE][SIZE])() 
{ 
    static float *(*tab[SIZE][SIZE])() = {blurga, bletch, bar, quux}; 
    return tab; 
} 

który jest jedynym powodem, dla którego mogę wymyślić coś takiego. Nie powinieneś często widzieć takich typów na wolności (chociaż pojawiają się one sporadycznie, a ja jestem winny pisania czegoś równie haniebnego).

Answer 7

Niniejszy dokument Gaves mi najlepszą pojęcia o tym, jak łatwo gotowy Każda deklaracja C:

http://c-faq.com/decl/spiral.anderson.html

Są trzy proste kroki do naśladowania:

• Począwszy nieznane element, poruszaj się spiralnie/zgodnie z ruchem wskazówek zegara; kiedy ecountering następujące elementy zastąpić je odpowiednimi angielskim stwierdzeń:

  • [X] lub [] => Array X wielkość ... lub Array niezdefiniowany rozmiar ...

  • (type1, type2) => funkcja mijania type1 i type2 powrocie ...

  • * => wskaźnik (ów) ...

• Wykonuj te czynności spiralnie/zgodnie z ruchem wskazówek zegara, aż wszystkie żetony zostaną zakryte.

• Najpierw usuń wszystko z nawiasów!

przykład:

   +-------+ 
      | +-+ | 
      |^| | 
     char *str[10]; 
     ^^ | | 
     | +---+ | 
     +-----------+ 

Question we ask ourselves: What is str? 

``str is an... 

- We move in a spiral clockwise direction starting with `str' and the first character we see is a `[' so, that means we have an array, so... 
    ``str is an array 10 of... 

- Continue in a spiral clockwise direction, and the next thing we encounter is the `*' so, that means we have pointers, so... 
    ``str is an array 10 of pointers to... 

- Continue in a spiral direction and we see the end of the line (the `;'), so keep going and we get to the type `char', so... 
``str is an array 10 of pointers to char'' 

We have now ``visited'' every token; therefore we are done!