Zazwyczaj programista opuszcza ustawienia domyślne i dodaje kod tylko wtedy, gdy jest to konieczne. tj. jaki jest najkrótszy kod do napisania jest łatwiejszy. Pomyśl o teatrze wykładowym i proszą cię o podniesienie ręki, jeśli coś zrobisz, a potem poprosią cię o podniesienie ręki, jeśli tego nie zrobisz, połowa pokoju w ogóle nie będzie głosować.
IMHO Wartość domyślna powinna być ostateczna, a dla wartości, które mogą ulec zmianie, potrzebne jest słowo kluczowe var
. W ten sposób znacznie więcej pól będzie ostatecznych.
W tym konkretnym przypadku nie dokonuję ostatecznych zmiennych lokalnych, ponieważ metody powinny być na tyle krótkie, aby można było uzasadnić, czy zmienna została zmieniona, czy też nie. Jeśli nie możesz tego łatwo wykonać, twoja pętla/metoda jest zbyt skomplikowana.
W przypadku pól zalecam jednak, aby były one ostateczne, w miarę możliwości, szczególnie jeśli nie są one prywatne, ponieważ nie jest tak łatwo odczytać cały kod, w którym może być używany.
Używam go przez cały czas. Inni nie używają tego, ponieważ mówią, że "zaśmieca kod". Ten typ pętli nazywa się "Enhanced for-loop". – Obicere
Używam go cały czas. Ale zgadzam się z obydwoma obozami. Jeśli naprawdę nie chcesz, aby referencja została ponownie przypisana, użyj "final", kropka. Ale tak naprawdę * to * zaśmieca kod. Widziałem duże fragmenty kodu napisane w sposób * dobry *, ale niestety wygląda zbyt verbose. Niestety nie ma prostej rzeczy, która mogłaby zadowolić oba obozy, o ile oczywiście nie jesteś gotów przenieść się do Scali ...;) –