Łącze synchronizacyjne jest czymś zupełnie innym niż scalenie reintegracji . Ten pierwszy służy do scalania wszystkich zmian wprowadzonych w gałęzi nadrzędnej z gałęzią docelową (zazwyczaj gałęzią funkcji), które nie zostały jeszcze scalone. Ten ostatni służy do scalenia gałęzi (funkcji) z powrotem do gałęzi nadrzędnej. Zasadniczo oznacza to, że tworzony jest tymczasowy klon gałęzi (funkcji), połączenie synchronizacji jest tworzone z gałęzi nadrzędnej do gałęzi tymczasowej, a na końcu gałąź nadrzędna jest zastępowana przez gałąź tymczasową. Innymi słowy, gałąź tymczasowa zawiera wszystkie zmiany wprowadzone w gałęzi (funkcji) i gałęzi nadrzędnej.
Z jakiegoś powodu niektórzy deweloperzy nie rozumieją różnicy. W związku z tym programiści SVN usunęli opcję 1.w SVN 1.8. W tej wersji narzędzie wykrywa się automatycznie, jeśli należy użyć łącznika synchronizacyjnego z połączeniem lub scalania scalania.
Jeśli używasz starszej wersji, powinieneś użyć opcji --reintegrate
dla reintegracji scalającej. Zwróć uwagę, że gałąź (cecha) nadal może być używana po reintegracji, jeśli będziesz mieć pewne rzeczy na uwadze. Książka SVN wyjaśnia to dobrze:
Czy "synchronizacja scalania" jest zwykłym 'scalaniem', tzn.' Scalaniem' bez '--reintegrate'? –
Tak, domyślnie jest _sync merge_ - bez '--reintegrate',' -c' i '-r'. – nosid