Możesz również zaktualizować lalkę za pomocą narzędzia zaporowego określonego jako przed instalatorem lalek. Jak powiedział w Vagrant documentation:
Multiple config.vm.provision
metody mogą być wykorzystane do określenia wielu provisioners. Te komponenty zostaną uruchomione w kolejności, w jakiej zostały zdefiniowane. Jest to przydatne z różnych powodów, ale najczęściej jest używane tak, aby skrypt powłoki mógł uruchomić część systemu, aby inny komponent mógł przejąć później.
Oto przykład Vagrantfile dla CentOS 6:
# Update puppet to version 3.2.2 before using puppet provisioning.
$puppet_update_script = <<SCRIPT
[ `rpm -qa puppetlabs-release` = 'puppetlabs-release-6-7.noarch' ] || rpm -ivh http://yum.puppetlabs.com/el/6/products/i386/puppetlabs-release-6-7.noarch.rpm
[ `rpm -qa puppet` = 'puppet-3.2.2-1.el6.noarch' ] || yum -y update-to puppet-3.2.2
SCRIPT
config.vm.provision :shell, :inline => $puppet_update_script
# Puppet-3.2.2 provisioning here
config.vm.provision :puppet do |puppet|
puppet.options = '--parser future'
puppet.manifests_path = 'puppet/manifests'
end
I nie był świadomy, że lalek i szef kuchni przyszedł z pudełka. Sądziłem, że zostaną zainstalowane tylko wtedy, gdy odpowiedni komponent został skonfigurowany w pliku vagranta. Za wskazanie tego. – wischan