W tej chwili przystępujemy do wymiany stosu ADO.NET w naszej aplikacji C# z Linq.Strategie wymiany obiektów systemowych
Ponieważ aplikacja nie została zaprojektowana z warstwą abstrakcji danych, istnieją wywołania ADO w niemal każdej warstwie aplikacji w takim stopniu, że podział na jeden obiekt i próba przekonwertowania go do Linq oznacza, że labirynt dziur królika.
To, o co pytam, to strategie lub podejścia do radzenia sobie z takimi hurtowymi zmianami systemowymi, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniego testowania i minimalnego okresu "upuszczania narzędzi" (zmiana półki wprowadzająca zmiany w pewnym momencie i powrót do niej w późniejszym terminie; data).
Mamy bawił się z następujących czynności:
- Utwórz obiekt lustro każdego obiektu z nowym kodem = muszą utrzymać 2 bazy kodu do pełnego nawrócenia
- Poprzedź wszystkie nazwy funkcji funkcji ADO z ADO_ i tworzyć wersje Linq z oryginalną nazwą
- Mieć systemową FLAGĘ do oznaczenia, czy używać ADO czy Linq i owijać każde wywołanie ADO, jeśli (FLAG) {ADO} else {Linq} = musisz powrócić po konwersji i usunąć wszystkie ADO podaje
Każda sugestia do tej pory jest godna uznania.
Co sugerują ci faceci/dziewczęta?
UWAGA: Usunąłem z tytułu tytuł "(ADO to Link)", ponieważ szukam bardziej ogólnych odpowiedzi i praktyk, a nie ograniczam się tylko do konwersji ADO do Linq jako przykładu tutaj.