Te dwa są różne protokoły o różnych sprawach.
W przypadku funkcji Go-Back-N masz rację. Rozmiar okna może wynosić maksymalnie 255. (2^8-1 jest ostatnim seq # pakietów do wysłania, począwszy od 0. Jest to również maksymalny rozmiar okna możliwy dla protokołu Go-Back-N.)
Jednak , Protokół Selektywnego Powtarzania ma ograniczenie rozmiaru okna do połowy maks. Seq #, ponieważ odbiornik nie może odróżnić retransmitowanego pakietu mającego to samo seq # z już odebranym pakietem, ale zaginął i nigdy nie dotarł do nadawcy w poprzednim oknie. Dlatego rozmiar okna musi znajdować się w połowie zakresu seq #, aby kolejne okna nie mogły mieć duplikatów seq # siebie.
Go-Back-N nie ma tego problemu, ponieważ nadawca przesyła n pakietów do rozmiaru okna (który ma maksimum: n-1) i nigdy nie przesuwa okna, dopóki nie uzyska zbiorczych wartości aż do n. A te dwie protokoły mają różne okna o maksymalnych rozmiarach.
Uwaga: Dla Go-Back-N maksymalna wielkość okna to maksymalna liczba unikatowych numerów sekwencji - 1. Jeśli okno jest równe maksymalnej liczbie unikalnych numerów sekwencji, jeśli wszystkie potwierdzenia zostaną utracone, odbiornik zaakceptuje wszystkie retransmitowane wiadomości jako oddzielny zestaw komunikatów i przekaże wiadomościom dodatkowy czas na jego aplikację. Aby uniknąć tej niespójności, maksymalny rozmiar okna = maksymalna liczba unikalnych numerów sekwencji - 1. Ta odpowiedź została zaktualizowana zgodnie z faktem podanym w komentarzu przez @noamgot.
Czy projektujesz tutaj protokół? Czy też ma swoją nazwę, w takim przypadku proszę ją podać. Dla jasności: mówisz o TCP, prawda? – cxxl