bezpośrednie inicjalizacji tablicy ze stałą wartością

Question

Ilekroć przydzielić nową tablicę w języku C# z

new T[length] 

wpisy tablicy są ustawione na domyślne T. To znaczy null dla przypadku, T jest typem odniesienia lub wynik domyślnego konstruktora T, jeśli T jest typem wartości.

W moim przypadku chcę zainicjować Int32 tablicę o wartości -1:

var myArray = new int[100]; 
for (int i=0; i<myArray.Length; i++) { myArray[i] = -1; } 

Więc po pamięci jest zarezerwowana na tablicy, CLR pętle nad nowo przydzielonej pamięci i ustawia wszystkie wpisy do default (int) = 0. Następnie mój kod ustawia wszystkie pozycje na -1.

To powoduje, że inicjalizacja jest zbędna. Czy JIT wykryje to i zaniedbuje inicjalizację do 0, a jeśli nie, czy istnieje sposób bezpośredniego zainicjowania części pamięci o wartości niestandardowej?

Odwołanie się do C# Array initialization - with non-default value, używanie Enumerable.Repeat(value, length).ToArray() nie jest opcją, ponieważ Enumerable.ToArray przydziela nową tablicę i kopiuje do niej później wartości.

Answer 1

To nie jest zbyteczne.

Załóżmy, że podczas pętli inicjalizacyjnej zostanie zgłoszony wyjątek. Jeśli CLR nie wyczyścił najpierw pamięci, możesz "zobaczyć" oryginalną niezainicjowaną pamięć, co jest bardzo złym pomysłem, szczególnie z punktu widzenia bezpieczeństwa. Właśnie dlatego CLR gwarantuje, że każda nowo przydzielona pamięć zostanie wyczyszczona do schematu 0 bitowego.

Ten sam argument dotyczy pól w obiekcie, nawiasem mówiąc.

Przypuszczam, że w obu przypadkach CLR może sprawdzić, że nie zamierzasz uczynić tablicy widoczną gdzie indziej przed zakończeniem inicjalizacji, ale jest to skomplikowana kontrola, aby uniknąć całkiem prostego "wyczyszczenia tego obszaru pamięci".

Answer 2

Mam wielką wątpliwość, czy JIT zoptymalizuje domyślny zestaw dla tego scenariusza. Powodem jest to, że byłaby to zauważalna różnica. Rozważmy następujący nieznacznie zmieniony scenariusz.

obj.myArray = new int[100]; 
for (int i=0; i<myArray.Length; i++) { obj.myArray[i] = -1; } 

Pętla może być w całości dostępna. Przynajmniej JIT prawdopodobnie nie jest w stanie udowodnić, że tak nie jest. Jeśli wyrzucił, a CLR nie zainicjował domyślnie pamięci, wynik byłby możliwy do zaobserwowania, gdyby nadal miałeś odniesienie do obiektu.

Answer 3

Jeśli kupisz w Arrays considered somewhat harmful, wówczas sprawa byłaby dyskusyjna, jak można napisać:

var myArray = new List<int>(Enumerable.Repeat(-1, 100)); 

Answer 4

podobne do odpowiedzi Dana ale bez konieczności stosowania kolekcje:

int[] myArray = Enumerable.Repeat(-1, 100).ToArray();