Kiedy należy używać posix_memalign zamiast malloc?

Question

Wygląda na to, że można wybrać alignment, ale kiedy to konieczne?

malloc wykonał już pracę wyrównującą wewnętrznie.

UPDATE

Dokładna Pytam o to, bo widzę nginx to robi, ngx_memalign(NGX_POOL_ALIGNMENT, size, log); tu NGX_POOL_ALIGNMENT jest zdefiniowany jako 16, nginxs.googlecode.com/svn-history/trunk/src/core/ngx_palloc.c

Answer 1

Zasadniczo, jeśli trzeba trudniejsze wyrównanie niż malloc da ty. Malloc zasadniczo zwraca wskaźnik wyrównany w taki sposób, że może być używany z dowolnym typem pierwotnym (często 8 bajtów na zwykłych komputerach stacjonarnych).

Czasami jednak wymagana jest pamięć wyrównana do innych granic, na przykład wyrównana do 4K, itd. W takim przypadku potrzebowałbyś memalign.

Będziesz potrzebować tego, na przykład,

• pisząc menedżera pamięci (takich jak garbage collector). W takim przypadku czasami przydaje się praca z pamięcią wyrównaną przy większych rozmiarach bloków. W ten sposób można przechowywać metadane wspólne dla wszystkich obiektów w danym bloku na dole przydzielonego obszaru i uzyskać do niego dostęp poprzez maskowanie najmniej znaczących bitów wskaźnika obiektu.
• podczas łączenia ze sprzętem (nigdy nie robiłem tego sam, ale IIRC, niektóre rodzaje urządzeń blokowych wymagają wyrównania pamięci). Zobacz odpowiedź n.m. w celu uzyskania szczegółowych informacji.

Answer 2

Różne urządzenia mogą wymagać wyrównania, które nie mogą spełnić malloc. Strona podręcznika systemu Linux podaje jeden taki przykład, cytuję:

W wielu systemach istnieją ograniczenia dotyczące ograniczeń, np. , np. na buforach używanych do wejścia/wyjścia urządzenia z blokiem bezpośrednim. POSIX określa pathconf (ścieżka, _PC_REC_XFER_ALIGN) wywołanie , które mówi, jakie wyrównanie jest potrzebne.

Answer 3

Kilka zastosowań:

• Niektóre procesory mają instrukcji, które działają tylko na danych, które jest dostosowana do potęgi dwójki większej lub równej wielkości bufora - na przykład bit odwrotnej adresowania instrukcje używane w ffts (szybkie transformaty Fouriera).

• Wyrównywanie danych do granic pamięci podręcznej w celu optymalizacji dostępu w aplikacjach wieloprocesorowych, dzięki czemu dane z tej samej linii pamięci podręcznej nie są dostępne dla dwóch procesorów jednocześnie.

Zasadniczo, jeśli nie trzeba robić absurdalnych poziomów optymalizacji i/lub sprzętu nie wymaga, że ​​tablica będzie na danej granicy wtedy można zapomnieć o posix_memalign.

Answer 4

Jedyne zalety posix_memalign, o ile mogę powiedzieć, to:

1. Przydzielanie strona wyrównany (zazwyczaj 4096 lub większe wyrównanie) Pamięć dla celów specyficzne dla sprzętu.
2. Złe hacki, w których zatrzymujesz niskie wartości N bitów wskaźnika zero, dzięki czemu możesz przechowywać N -bitową liczbę całkowitą w najniższych bitach. :-)