Zostałem przydzielony do zadania optymalizacji wydajności aplikacji.Czy przekazanie obiektu do metody zwiększa wydajność nad wysyłaniem poszczególnych parametrów?
Często konieczne jest przekazanie do konstruktora 16-25 parametrów i ustawienie ich tam. Chcę utworzyć obiekt klasy & i ustawić te wartości na obiekcie, a następnie przekazać. Dobrze będzie przeczytać. Ale czy będzie to miało jakikolwiek wpływ na moje zadanie (np. Optymalizację wydajności)?
Może to nieco poprawić wydajność, ale główną korzyścią będzie zwiększenie czytelności kodu. Konstruktor z 16-25 parametrami nie jest czytelny i bardzo trudny w użyciu.
Oczywiście należy wprowadzić tylko nowe klasy, które mają sens (tj. Parametry są ze sobą powiązane). Nie ma sensu przepychanie 15-26 niepowiązanych parametrów do jednej klasy tylko po to, aby przekazać je konstruktorowi.
Dlaczego uważasz, że poprawiłoby to wydajność? Czy nie tworzysz tylko dodatkowego obiektu? – Keppil
@Keppil Możesz być w stanie stworzyć ten obiekt raz i używać go w wielu miejscach. –
@Keppil No cóż, skopiowanie jednego odwołania zamiast 15-26 w każdym wywołaniu do konstruktora może zrobić małą różnicę. Z drugiej strony utworzenie obiektu zajęłoby trochę czasu. Dlatego napisałem "to może". Jeśli tworzysz tę nową instancję raz i ponownie używasz jej w wielu wywołaniach do innego konstruktora, może to spowodować niewielką poprawę. – Eran
Różnice w wydajności wynikające z tego, o ile w ogóle występują, są mało prawdopodobne.
Jeśli Twoim zadaniem jest rozwiązywanie problemów z wydajnością, pierwszą pracą jest zlokalizowanie problemów. Robisz to, profilując aplikację. Czy zrobiłeś to i czy to pokazało, że problem polega na przekazywaniu parametrów?
Byłoby dość niezwykłe w nowoczesnym oprogramowaniu mieć 25 luźnych zmiennych na funkcji wywołującej, a następnie przekazać je jawnie do metody lub ctor.
Najczęściej, w projekcie OO, zmienne te byłyby już zapakowane do klasy (lub kilku klas), pogrupowane według ich logicznych obowiązków.
A ponieważ Java przekazuje obiekty przez odniesienie, podanie referencji pojedynczego obiektu na stosie może przynieść pewne korzyści z wydajności (mniej zmiennych do wypchnięcia do stosu). Jednak prawdziwą korzyścią byłaby czytelność kodu i konserwacja.
Należy jednak zauważyć, że wykonanie tej czynności wymagałoby podzielenia klasy obiektu między konsumenta a usługę - może to być problem, w zależności od tego, co model transferu modyfikuje (np. Czy jest to transfer danych Obiekt, jednostka biznesowa, model widoku, obiekt serializacji XML/JSON itp.?). Jeśli dzielenie się typem między dzwoniącym a odwołanym naruszałoby twoją architekturę, zazwyczaj mapujesz 25 zmiennych do innej odpowiedniej klasy kanonicznej (lub klas, ponownie obserwując obawy dotyczące refaktoryzacji SRP) i zamiast tego przekazujesz je (te). W tym momencie nie będzie korzyści z wydajności, ale korzyści z czytelności/konserwacji zostaną zachowane.
Jak oops sugerować współpracę wielu właściwości w jednym urządzeniu o nazwie klasy, który jest reprezentowany przez obiekt więc będzie zwiększyć wydajność i gotowość kodu
mimochodem, że wiele parametrów do konstruktora jest zapach kod w każdym razie niezależnie od wydajność. Przy tak wielu parametrach bardzo prawdopodobne jest popełnienie błędu (np. Cofnięcie dwóch parametrów tego samego typu). –
http://stackoverflow.com/questions/5727336/performance-variable-argument-methods-in-java, które powinny ci pomóc. –
Proponuję profilowanie różnych aspektów twojej aplikacji, aby zidentyfikować, gdzie właściwie znajdują się szyjki butelek, zanim spróbujesz zoptymalizować. Na przykład wszystko, co wiąże się z dostępem do sieci, źle napisane zapytania do bazy danych itp. – Romski