Gdyby nie do drukowania ładna, moduł reprlib
byłoby do zrobienia: bezpieczne, eleganckie i konfigurowalny obsługę głęboko zagnieżdżone i rekurencyjne/self-przedstawieniu struktury danych jest to, co zostało wykonane dla.
Jednak okazuje się, że łączenie modułów nie jest trywialne, przynajmniej nie udało mi się wymyślić czystej drogi bez zerwania (niektórych) z ładnych aspektów drukowania.
Zamiast więc, oto rozwiązanie, które po prostu podklas PrettyPrinter
przyciąć/skrót list w miarę potrzeby:
from pprint import PrettyPrinter
obj = {
'key_1': [
'EG8XYD9FVN', 'S2WARDCVAO', 'J00YCU55DP', 'R07BUIF2F7', 'VGPS1JD0UM',
'WL3TWSDP8E', 'LD8QY7DMJ3', 'J36U3Z9KOQ', 'KU2FUGYB2U', 'JF3RQ315BY',
],
'key_2': [
'162LO154PM', '3ROAV881V2', 'I4T79LP18J', 'WBD36EM6QL', 'DEIODVQU46',
'KWSJA5WDKQ', 'WX9SVRFO0G', '6UN63WU64G', '3Z89U7XM60', '167CYON6YN',
],
# Test case to make sure we didn't break handling of recursive structures
'key_3': [
'162LO154PM', '3ROAV881V2', [1, 2, ['a', 'b', 'c'], 3, 4, 5, 6, 7],
'KWSJA5WDKQ', 'WX9SVRFO0G', '6UN63WU64G', '3Z89U7XM60', '167CYON6YN',
]
}
class CroppingPrettyPrinter(PrettyPrinter):
def __init__(self, *args, **kwargs):
self.maxlist = kwargs.pop('maxlist', 6)
return PrettyPrinter.__init__(self, *args, **kwargs)
def _format(self, obj, stream, indent, allowance, context, level):
if isinstance(obj, list):
# If object is a list, crop a copy of it according to self.maxlist
# and append an ellipsis
if len(obj) > self.maxlist:
cropped_obj = obj[:self.maxlist] + ['...']
return PrettyPrinter._format(
self, cropped_obj, stream, indent,
allowance, context, level)
# Let the original implementation handle anything else
# Note: No use of super() because PrettyPrinter is an old-style class
return PrettyPrinter._format(
self, obj, stream, indent, allowance, context, level)
p = CroppingPrettyPrinter(maxlist=3)
p.pprint(obj)
Wyjście z maxlist=3
:
{'key_1': ['EG8XYD9FVN', 'S2WARDCVAO', 'J00YCU55DP', '...'],
'key_2': ['162LO154PM',
'3ROAV881V2',
[1, 2, ['a', 'b', 'c'], '...'],
'...']}
Wyjście z maxlist=5
(wyzwalacze rozdzielenia programów listy w oddzielnych wierszach):
{'key_1': ['EG8XYD9FVN',
'S2WARDCVAO',
'J00YCU55DP',
'R07BUIF2F7',
'VGPS1JD0UM',
'...'],
'key_2': ['162LO154PM',
'3ROAV881V2',
'I4T79LP18J',
'WBD36EM6QL',
'DEIODVQU46',
'...'],
'key_3': ['162LO154PM',
'3ROAV881V2',
[1, 2, ['a', 'b', 'c'], 3, 4, '...'],
'KWSJA5WDKQ',
'WX9SVRFO0G',
'...']}
Uwagi:
- To stworzy kopie list. W zależności od rozmiaru struktur danych może to być bardzo kosztowne pod względem wykorzystania pamięci.
- To dotyczy tylko specjalnego przypadku z listami. Równoważne zachowanie musiałoby zostać wprowadzone w przypadku dykt, krotek, zestawów, frozensets, ... aby ta klasa była powszechnego użytku.
Można też spojrzeć na [ 'repr' Module] (https: // docs. python.org/2/library/repr.html) ('reprlib' w Py3), szczególnie ustawienie' maxlist': rep = Repr(); rep.maxlist = 3; print rep.repr (obj) 'Teraz połączenie tego z' pprint' jest prawdziwym wyzwaniem. –
Awesome! To jest najlepsza odpowiedź i dokładnie to, czego potrzebowałem. Czy możesz dodać jako odpowiedź? @LukasGraf – CentAu
Wygląda na to, że Michael Hoff już pracuje nad odpowiedzią reprlib, więc właśnie przegłosowałem to :) –