2012-05-24 24 views

Odpowiedz

28

W ogólności matematycznie relaksacja wprowadza zmianę, która zmniejsza ograniczenia. Gdy algorytm Dijkstra bada krawędź, usuwa krawędź z puli, zmniejszając w ten sposób liczbę ograniczeń.

To nie jest strasznie przydatna terminologia, ale pomyśl, jak fajnie to usłyszysz.

+0

Czy możesz wyjaśnić, w jaki sposób krawędzie basenu mogą być postrzegane jako ograniczenia? –

+1

Pomyśl o wierzchołku z wieloma krawędziami. Kiedy zaczynasz, wiesz, że rozwiązanie musi uwzględniać wagę od pierwszej krawędzi, drugiej krawędzi i tak dalej. W efekcie, dla krawędzi a, b, c, d oraz e, zaczynasz mówić "najkrótsza ścieżka musi zawierać a, b, c, d, e". Wtedy eliminujesz e, a teraz wiesz, że musi zawierać tylko "a, b, c, d". Każdy krok jest * relaksacją *, ponieważ na każdym etapie usuwasz stan, który narzuca aktualne rozwiązanie. –

+0

Sądzę, że to nie jest "wejście w to", ale "odejście"? –